Na het bericht dat de activistische aandeelhouder Third Point Shell wil opdelen bleef het opmerkelijk rustig. Bij nader inzien denk ik dat Third Point een goed punt heeft. 

Mijn eerste reactie was: hoezo opdelen? Shell doet vrijwel niets aan duurzame energie! Maar dat is niet helemaal waar. Shell heeft begin dit jaar aangegeven dat het jaarlijks zo’n $2 tot 3 miljard wil investeren in duurzame energie (ca 10% van de totale investeringen). Voor een concern dat in duurzame energie zijn toekomst heeft, vind ik dat nogal voorzichtig. 

Third Point ziet het echter breder en doelt op het apart zetten van een combinatie van duurzaam en activiteiten die minder CO2 uitstoten, zoals LNG en Marketing (onder andere handel in gas en elektra en infrastructuur voor elektrische voertuigen en waterstof). Deze activiteiten zijn zeer omvangrijk. Third Points CEO Daniel Loeb verwacht dat dit deel volgend jaar een winst voor afschrijving en amortisatie (EBITDA) van $25 miljard kan boeken. Dat is 40% van de totale EBITDA. Deze min of meer ‘schone’ activiteiten zouden zelfstandig gezet evenveel waard zijn als heel Shell nu. De olie en de raffinaderijen krijg je er dan gratis bij. 

Loeb staat niet alleen in die gedachtegang. Analisten van Bernstein rekenen voor dat alleen al Marketing - als de 10.000 laadstations in 2025 zijn toegevoegd – zo’n $92 miljard waard is. LNG zou met een bescheiden multiple van 8 keer de EBITDA al $150 miljard waard zijn. Samen is dat $242 miljard. Dat is bijna de huidige ondernemingswaarde van Shell. 

Niet alleen de aandeelhouders profiteren van de opdeling. Het is ook goed voor het milieu. De lagere waardering van de oude ‘vuile’ delen en de daardoor hogere kapitaalkosten beperkt de investeringsmogelijkheden in nieuwe olievelden. De hoge waardering van de schone delen stimuleert juist nieuwe investeringen. 

Hoe meer aandeelhouders zoals het ABP min of meer gedwongen door de deelnemers stoppen met beleggen in fossiele brandstofproducenten, hoe meer druk er komt om het bedrijf op te splitsen. 

Loeb benadrukt dat niet alleen de laatste twee jaar rampzalig waren voor Shell; aandeelhouders hebben een moeilijke twee decennia achter de rug met een bedroevend rendement van gemiddeld -2% per jaar. Het rendement op het geïnvesteerd vermogen is al tien jaar niet meer boven de 10% uitgekomen. Shell’s waardering lijkt inderdaad laag, maar gezien de reactie van Shell lijkt er voorlopig weinig actie te verwachten.